Symptomen van langdurige stress (2/3)
Ondanks dat iedereen een burn-out anders ervaart, zijn er duidelijke symptomen die overeenkomen. Als je een burn-out hebt voel je je helemaal opgebrand, je kunt hier niet meer spreken van klachten.
Om een burn-out aan te duiden wordt ook vaak de term overspannen gebruikt. Er is echt wel een belangrijk verschil tussen overspannenheid en een burn-out. Als je overspannen bent, heeft dit meestal een korte termijnoorzaak. Als je een burn-out hebt, dan ben je al veel langer over je grenzen heen gegaan en ervaar je langer dan 6 maanden symptomen van overmatige stress. Overspannenheid wordt dan ook als voorstadium voor een burn-out gezien. Ook verschilt burn-out van een depressie:
burn-out is in eerste instantie een 'energiestoornis' en depressie is een 'stemmingsstoornis'.Dat is ook waarom antidepressiva bij een burn-out niet zullen werken. Wel kan een burn-out tot depressieve gevoelens leiden of samengaan.
De symptomen van een te veel aan langdurige stress en/of van een naderende burn-out kunnen zijn:
- In de loop van de dag steeds vermoeider raken
- Moeilijker in slaap vallen en/of niet doorslapen
- Piekeren
- Vaker hoofdpijn en/of spierpijn hebben (zoals rug- en/of nekpijn)
- Darmproblemen
- Stress kan het immuunsysteem aantasten, waardoor men kwetsbaarder wordt voor ziektes
- Algemene stresssymptomen ervaren zoals hartkloppingen, verhoogde cholesterolwaarden, een verhoogde bloeddruk of versnelde ademhaling
- Een opgejaagd gevoel hebben
- Een uitgeput gevoel hebben en daarvan slecht herstellen
- Slechter zien
- Het koud hebben
- Stemmingswisselingen
- Concentratieproblemen
- Vergeetachtigheid
- Verward gevoel hebben
- Angst- en paniekklachten
- Nergens zin in hebben
- Gevoelig zijn voor harde geluiden
- Onrustige huid
- Haaruitval
Omdat je niet meer hetzelfde kunt presteren, kun je aan jezelf gaan twijfelen. Je bent prikkelbaar en raakt snel geïrriteerd. Je kunt moeilijk jouw gedachten loslaten en omdat je je grens hebt bereikt barst je vaker in huilen uit. Je kunt gevoelens van depressie en angsten krijgen, waardoor je liever op vertrouwde plekken blijft en sociale contacten uit de weg gaat.
Het krijgen van een burn-out gaat in fases. Met bovenstaande symptomen geeft het lichaam een heel duidelijk signaal af. De omgeving merkt dat er iets aan de hand is. Toch kan het zijn dat diegene die deze symptomen heeft nog in staat is de signalen weg te wuiven en door te gaan.
Dit is juist de fase waarin men het beste naar de huisarts kan gaan, om erger te voorkomen.
De huisarts kan door middel van bloedonderzoek andere ziektes (zoals schildklierproblemen) uitsluiten. De praktijkondersteuner zal onderzoeken of men een risico heeft op een burn-out. Wanneer dat zo is, is er tijd voor actie: de symptomen gaan namelijk niet vanzelf over.
Vaak wordt er door een huisarts doorverwezen naar een psycholoog. Maar wanneer er geen sprake is van een depressie, zou een burn-out coach veel betere begeleiding kunnen geven.
Het voordeel van begeleiding door een coach is dat men doelgericht met ineffectief en disfunctioneel gedrag en gedachten aan de slag gaat. In een kortere tijd kan er gewerkt worden naar een duurzaam resultaat. Terwijl je voor hulp bij een psycholoog vaak een half jaar of langer moet wachten, kun je voor die reden bij een coach praktisch direct terecht. En juist met een burn-out is het van belang dat je snel geholpen wordt om erger te voorkomen.
Iedere coach werkt anders.
De eerste stap die ik neem is gericht op het herstellen van de energiebalans. Buitenlucht en bewegen helpen daarbij, daarom ga ik ook naar buiten. Daarnaast kijk ik verder dan het cognitieve gedeelte. Ik ga aan de slag met de algehele vitaliteit.
Lees verder: ...en dan de burn-out
